తీన్ మా(బో)ర్

పోయే కాలం దాపురించినప్పుడు వచ్చిన ఆలోచనలు ఆందోళన కలిగిస్తాయి. ఆ, ఈ, ఊ లకు సవర్ణములైన అచ్చులు పరమైనపుడు సవర్ణ దీర్గసంధిగా రూపాంతరం చెందినట్టే .. అడ్డంగా దొబ్బిన పెజల సొమ్ముతో ఏదో చేద్దామని .. ఎర్రి పప్పని డమ్మీగా పెట్టి సినీమా తీస్తే సొమ్ములు పోతాయి. ఇప్పుడు సొమ్ములు పోనాయండీ అనేడిత్తే నిషా తెచ్చి ఇత్తాదేటి? పైత్యం ప్రకోపించిన ప్రేలాపనలుకు ఈలలు, చప్పట్లు ఆశించడం తప్పు కాదా మత్స బాబూ. ఇలాగే ఉండాలనుకునే వాడికి అవే బుద్దులు. రచనలైన, సినీమాలైన.. నీ అంతర్ముఖీన కోరికలు, పశు వాంఛలుతో నింపితే రజనీష్ జీవిత చరిత్ర అవుతుంది కానీ బాలచందర్ మరో చరిత్ర కాదు. ఫక్తు నీలి చిత్రం తీసి .. సెన్సార్ లేకుండా .. బెడ్రూం సీన్లుతో సకుటుంబ సమేతంగా చూడదగ్గ ఫ్యామిలీ ఎంటర్టైనర్ అంటే.. టికెట్ కొన్నవాడికి మంట ఎక్కదూ. రిలీఫ్ కోసం వెళితే ఎండాకాలంలో వడదెబ్బ కొట్టిన వాడెవ్వడు. ఆవు కథలా .. సినీమాకు కొన్ని సీన్లు ఉన్డును. పాటలు మధ్య మధ్యలో వచ్చును. ఫైట్లు కూడా ఉండవలెను కాబట్టి ఎక్కడో చోట ఉన్డును. తారా ఘనమే కానీ నటన శూన్యం. సంగీతం కర్ణ కతోరం. పాటలు.. విన్న వారిపై వేటులు. మాటలు .. ముళ్ళ బాటలు. ఇటీవల ఒక పెద్దాయన కలిశారు. ఆయన మిత్రుడు ఒక ప్రముఖ కదా రచయిత. ఆయన సినీ కలంగ్రేటం చేద్దామనుకుని చాలా రోజులు నిరీక్షించి ఆ అవకాశాలు లేక నా పాండిత్యం ఇక్కడ సరిపోదని .. అందని అవకాశాలు వృధా అనుకుని మళ్ళీ పాత కధలకు వచ్చేశాడట. తనను కలిసిన మిత్రుడితో నా చదువు అక్కడ పనిచేసేందుకు ఎక్కువైంది మిత్రమా అన్నాడట. బాబులు .. ఇక ఆపండి మీ దెబ్బలు. మీ జీవితాలు తెరకెక్కించి మా జేవితాలతో ఆడుకోవద్దు. ప్లీజ్ బాబులూ.. ఈ బాబుల్ గాళ్ళ దెబ్బలు తట్టుకోలేకున్నం.